Gonce tek lâ’lini handan ittiğin ya’ni ki ne
Lâle tek bağrımı pür kan itdiğin ya’ni ki ne
Kare zülfün ağ yüzin üstünde efşân eyleyib
Gönlimi gamdan perişan itdiğin ya’ni ki ne
Kılman içün taze hüsnin bağın ey serv-i revan
Gözimi kûyinde giryan itdiğin ya’ni ki ne
Tökmek içün kanımı başım kesib her dem-be-dem
Şehsüvarım azm-i meydan itdiğin ya’ni ki ne
Âşıkın vasi ile bir dem gönlini şâd etmeyib
Bu harâb-âbâdı viran itdiğin ya’ni ki ne
Gülsen içre cilvelenmişsen yine geşt itmeğe
Can kuşın dutmağa seyrân itdiğin ya’ni ki ne
Bî-tevakkuf her belâ ohın ki atsan her yana
Sen meni karşuda kalhan itdiğin ya’ni ki ne
Ger yüz il kûyinde can vir meyli yoh her dem sana
Ey gönül sen munca efgân itdiğin ya’ni ki ne
Ayağın yüzinde dirlik istedim men ol didin
Müşkilimi bile âsân itdiğin ya’ni ki ne
Dil kuşuna dane-i hal üste dam bitmiş saçın
Yâreb anı bend-i zindan itdiğin ya’ni ki ne
Çünki kılurdın mene min tavr-ile cevr ü cefâ
Işkını gönümde mihmân itdiğin ya’ni ki ne
Arızını zülfünüz birlen hicab idüb müdam
Ey güneş yüzini pinhan itdiğin ya’ni ki ne
Mihr ilen rahm itmeyüben kahr birlen öldirib
Bendeye lutf ile ihsan itdiğin ya’ni ki ne
İstemişdin katlimi can müjde virdim merdane
Göz ü gönlünü peşimân itdiğin ya’ni ki ne
Gönce gül handan olub nergisle susen bitmeğe
Arızın bağın gülistan itdiğin ya’ni ki ne
Perdesinden keşf idüb ey verd-i ahmer yüzini
Bülbüli âlemde destan itdiğin ya’ni ki ne
Çünki can virmezsin ey ömrüm bu cansız cismime
Sûy-i lâ’lin âb-ı hayvan itdiğin ya’ni ki ne
Vargıl ey bâd-ı saba ol anber-efşan zülf-i vey
Bu kamer devrinde devran itdiğin ya’ni ki ne
Isterem geldükçe gamdan kurtarasın rahmedib
Gün-be-gün derdim firâvân itdiğin ya’ni ki ne
Leşker-i ışkın gönil çek üstüme sen dilruba
Hane-i gönlimi talan itdiğin ya’ni ki ne
Hallerin fülfül yüzin gül leblerin mül ey sanem
Hatlarından deste reyhan itdiğin ya’ni ki ne
Bahre döndi çevreniz eskimden ey âyine-rû
Gözyaşından bile umman itdiğin ya’ni ki ne
Seyr iderken mürg-i dil bağ-ı ruhında bend idüb
Anı der câh-ı zenahdan itdiğin ya’ni ki ne
Çalmag içün başımı top eyleyib meydan ârâ
Hav idüb zülfini çevgân itdiğin ya’ni ki ne
Çünki zulmetden çıharmaz gönlimi şem’i ruhun
Sen anı şem’i şebistân itdiğin ya’ni ki ne
Men gedaya çünki yohdır rahmin ey can ışkını
Gorilimin tahtında sultân itdiğin ya’ni ki ne
Iyd-i yüzinçin şehâ müjgân ohıylan canımı
Kaşların yayına kurbân itdiğin ya’ni ki ne
Ma’den-i yüzinde bir hokka dehânındır dişin
Leblerin tartını mercan itdiğin ya’ni ki ne
Aldı zemzem Kâ’be-i vasim safasından gözim
Tarf-i dil derdine derman itdiğin ya’ni ki ne
Her sütunun kasr-ı bağ-ı dilde can mikdarını
Nisbet-i hannan ü mennan itdiğin ya’ni ki ne
Bu Hatayi gönlini ey nergis-i cadu nigâr
Özine sihr ile hayran itdiğin ya’nı ki ne
Fâilâtün fâilâtûn fâilâtün fâilün
