Ey gönil kûyinde me’va kıldığun ya’ni ki ne
İtlerin kûyinde gavga kıldığun ya’ni ki ne
Sakin olmag Kâbe-i kûyinde yeğdir dilberin
Her gerekmez yere perva kıldığun ya’ni ki ne
Kanlu yaşımnı yüzüm üste revân idüb müdâm
Râz-ı pinhânım hüveydâ kıldığun ya’ni ki ne
Gönlini kıldın müşevveş bir tükenmez fikr ilen
Bu perişan zülfü sevda kıldığun ya’ni ki ne
Eşk-i hunin bahre döndi çeşmesinden çeşmimin
Su-be-su yaşını derya kıldığun ya’ni ki ne
Vechin eyyamında bu baht-ı siyahımın şehâ
Nisbetini leyl-i yelda kıldığun ya’ni ki ne
Herdem ey Leyli nigârım bendeni Mecnun teki
Vâleh ü gamkin ü şeyda kıldığun ya’ni ki ne
Istedüm kûyinde can virem şehâ tehir idib
Inne emhalhüm rüveydâ kıldığun ya’ni ki ne
Hâk-i pâyinde meni ednâdân ednâ eyleyib
Özini âlâdan âlâ kıldığun ya’ni ki ne
Ökldrem derdin bugün danla meni çındın hilaf
Bilmezem imruz-i ferda kıldığun ya’ni ki ne
Levh-i dilde bile teskin dapmış iken gamları
Bir dahi yanlışdan inşâ kıldığun ya’ni ki ne
Çünki rahmin yoh mezarım üstine bir daş idüb
Ey vefasız ânı tuğra kıldığun ya’ni ki ne
Gül yüzin evrakını gülşende handan eyleyib
Bülbül-i mahzuni güya kıldığun ya’ni ki ne
Asmağ içün canımı bir kıl ilen ey nev-nihal
Servi-tek kaddüni peyda kıldığun ya’ni ki ne
Çünki dilden yoh-dürür meylin men dil-hasteye
Merhaba ehlâ vü şehlâ kıldığun ya’ni ki ne
Çak idüb gün-tek giribanını her dem gözine
Sûbh dem yüzini peyda kıldığun ya’ni ki ne
Çünki devr itmez ayağı meclis-i uşşak-arâ
Leblerin câm-ı musaffa kıldığun ya’ni ki ne
Kudretidir sâni’-i pâkin ana insan dime
Sen anı manend-i eşya kıldığun ya’ni ki ne
Leyli zülfinin hayali ışk ilen Mecnun teki
Meskenini kûh û sahra kıldığın ya’ni ki ne
Secde kılmağçün dilersen kaşları mihrabını
Özini sen ehl-i takva kıldığun ya’ni ki ne
Validinin ma’nisin yâd eyleyib her dem-be-dem
Cahid elfazında fena kıldığun ya’ni ki ne
Ayağı tozında ol serv-i revanın ey gönül
Vermek içün can müheyya kılduğm ya’ni ki ne
Sidre birlen müntehaya kadrini teşbih idib
Kadrini vel Tur-i Sina kıldığun ya’ni ki ne
İster idim kurtulam geldikçe bir bir gussadan
Gün be gün derdim müsennâ kılduğm ya’ni ki ne
Işığinde bî-nevaya iltifatın kem kılıb
Hüsn ilen özini garra kıldığun ya’ni ki ne
Ey Hatayi hâk ilen yeksan olıb ol mah içün
Azm-i sevda-yı Süreyya kılduğm ya’ni ki ne
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
