Sırr-ı ışkından senin her kim ki agâh olmadı
Kaldı mahrum tâ ebed makbul-i dergâh olmadı
Bilmeyen kendü vücudın Hakk’ı bilmez lâcerem
Kim ki bildi nefsini âlemde gümrâh olmadı
Gözgüsi pâk olmayanın çâre yohdur pasına
Kaldı mahrum tâ ebed tazi âna hem-râh olmadı
Her ne kılsan nik ü bed âhir sana ol tuş olur
Çekmedi şermendelik her kim ki bedhâh olmadı
Zevkine aldanmagil mekri yüküşdir dünyanın
Hansı gün hoş geçdi ki anın sonu âh olmadı
Zevk ü şevkin günlerinde kim olar yârim didi
Bir melâmet güni geldi kimseler yâr olmadı
Çün kul oldın ey Hatayi bende ferman ol yakın
Bende ferman olmayanlar lâyık-ı şah olmadı
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
