Ta gördi gözlerim seni ey hüsn ilen gani
Mecnun misâli aklım ilen görmedim seni
Kûyinde özge mürg-i gönil dutmadı karar
Bülbül ne yere vara görib taze gülşeni
Yüzimni hâk-i pâ kılurem âstanına
Tâ kim değe yüzüme saadetlü dameni
Hublar cihanı cümle dutarsa eyâ sanem
Can olduğunca men dahi terk eylemen seni
Gitmez Hatayi cevr ile kapudan ey peri
Gülsen bilür men ol ser-i kûyinde külhanı
Mefûlü fâilâtû mefâîlü fâilün
