Hak Teâlâ Cebrâil’e
Cebrâil’im gelsün dedi
Varın söylen Halîl’ime
Ahdi yerin bulsun dedi
Yine geldi bayram ayı
Titirer Halîl’in canı
Yavrum İsmail’im seni
Hakk’a kurbân demiş dedi
Hak kabûl ederse meni
Ata sen hiç çekme gamı
Koç kuzu kurbân olmazsa
Serim Hakk’a kurbân dedi
Çıkın bakın da zevâlden
Yönün çevirmiş kıbleye
Belki telâş verem ata
Ellerim bağlasın dedi
Ellerin bağla bağladı
Anâsı uğrun ağladı
Yetmiş yedi kere çaldı
Kessene hey zâlim dedi
Bıçak dedi hâşâ hâşâ
Niçün çaldın meni taşa
Taşı kestim baştan başa
Kesmem İsmail’i dedi
İsmail kalktı uyandı
Boyunca nûra boyandı
Yâ Halil nice dayandı
Yavrum İsmail’im dedi
Kurbânı gönderdi delil
Cebrâil önünce gelür
Men senden cömerdim Halil
Kaldır İsmail’i dedi
Ağlar iken gülüştüler
Göz yaşların siliştiler
Hep döşendi Peygamberler
Koç etini bölüştüler
Hatâyî’m bayramda kurbân
Ola derdlilere dermân
Sırâtı geçmeye insân
Korkmasın kullarım dedi
